27 miljoen ton nanoplastiek: gevaar voor zee en mensen!

27 miljoen ton nanoplastiek: gevaar voor zee en mensen!

Nordatlantik, Europa - De alarmerende hoeveelheid plastic afval in de Noord -Atlantische Oceaan heeft de afgelopen jaren geleid tot intensief onderzoek. Een huidige studie uitgevoerd door onderzoekers van het Helmholtz Center for Environmental Research in Leipzig en het National Oceanography Center in Southampton toont aan dat er naar schatting 27 miljoen ton nanoplastiek in het bovenste deel van de Noord -Atlantische Oceaan is. Deze bevinding wordt gepubliceerd in het gerespecteerde tijdschrift "Nature", zoals Tagesspiegel.

Nanoplastiek, die voortkomt uit het verval van grotere plastic objecten zoals flessen en zakken, is niet alleen gevaarlijk voor het milieu, maar ook voor de mariene organismen. Melanie Bergmann (AWI) benadrukt dat deze kleine deeltjes kunnen doordringen in een groter aantal organismen en hun weefsels, wat leidt tot ernstige veranderingen op cellulair niveau. Het is vooral verontrustend dat de concentraties van nanoplastiek in kustgebieden tot duizend keer hoger zijn dan in de open zee. Dit kan veel reikende effecten hebben op het mariene ecosysteem.

De gezondheidsrisico's van het leven op zee

De studie identificeert enkele van de gevaren geassocieerd met nanoplastiek. Dit omvat geremde groei, reproductieve problemen, fysiologische stress en aandoeningen van het immuunsysteem bij waterwezens. Een ander probleem is het schadelijke effect van nanoplastiek op de chloroplasten van algen, die de eratalen van de fotosynthes kunnen verminderen. Dit zou de co₂-opname kunnen beïnvloeden, die de wereldwijde opwarming van de aarde verder zou kunnen verergeren, zoals [geo] (https://www.geo.de/natur/oekology/wohl- mehr-plastik-in-den-als-bislang-35883370.html).

Een centraal resultaat van het onderzoek toont aan dat de meetgegevens van twaalf locaties in de Noord -Atlantische Oceaan komen. De onderzoekers vonden verschillende concentraties: een gemiddelde van 25 mg nanoplastiek per kubieke meter water werden gemeten nabij de kust, terwijl slechts 7,5 mg werden geregistreerd op een diepte van 1.000 meter. Dit geeft aan dat de wateren dicht bij het oppervlak meer vervuild zijn dan het diepe water. In de diepzee werd alleen polyethylenerephthalat (PET) gedetecteerd, maar niet het wijdverbreide kunststoffen polyethyleen (PE) en polypropyleen (PP).

behoefte aan politieke maatregelen

De dringende noodzaak voor politieke maatregelen om het plastic probleem te verminderen wordt benadrukt door Martin Wagner (NTNU). Ondanks de kennis over de mate van het nanoplastische probleem, blijft de onderzoekseis hoog, vooral met betrekking tot de biologische effecten van deze deeltjes. Mark Lenz (Geomar) waarschuwt voor de slechte gegevens over nanoplastiek, waardoor het moeilijk is om de situatie te beoordelen.

Deze nieuwe bevindingen over de verspreiding en gevaren van nanoplastiek in de Noord -Atlantische Oceaan dragen bij aan het begrip van wereldwijde plastic strippen en illustreren urgentie om onmiddellijke maatregelen te nemen om de zee -ecosystemen te beschermen en te onderhouden.