Alarmerende studie: onzichtbare nanoplastics bedreigen onze oceanen!

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Een nieuwe studie toont alarmerende niveaus van nanoplastics in de Noord-Atlantische Oceaan aan, die een aanzienlijke bedreiging vormen voor het mariene milieu.

Eine neue Studie zeigt alarmierende Mengen an Nanoplastik im Nordatlantik, das die marine Umwelt erheblich gefährdet.
Een nieuwe studie toont alarmerende niveaus van nanoplastics in de Noord-Atlantische Oceaan aan, die een aanzienlijke bedreiging vormen voor het mariene milieu.

Alarmerende studie: onzichtbare nanoplastics bedreigen onze oceanen!

Een alarmerend onderzoek van het Helmholtz Center for Environmental Research (UFZ) in Leipzig heeft nieuwe bevindingen onthuld over het onzichtbare gevaar van nanoplastics in de oceaan. Uit het onderzoek onder leiding van Dušan Materić blijkt dat de hoeveelheid nanoplastics in de oceanen mogelijk veel groter is dan eerder werd gedacht. Dit zou ernstige gevolgen kunnen hebben voor het leven in zee en het klimaat, zoals utopia.de rapporteert.

De meetgegevens zijn afkomstig van twaalf locaties in de Noord-Atlantische Oceaan, die zowel dichtbij de kust als in de diepzee lagen. Verrassend genoeg bleek dat de massa van nanoplastics groter zou kunnen zijn dan die van zichtbare plastics en microplastics. Er wordt geschat dat de hoeveelheid nanoplastics in de bovenste waterlaag van de Noord-Atlantische Oceaan ongeveer 27 miljoen ton bedraagt, wat overeenkomt met die van macro- en microplastics in de hele Atlantische Oceaan.

Onderzoeksmethoden

De onderzoekers ontwikkelden een nieuwe methodologie voor het analyseren van watermonsters met behulp van een massaspectrometer. Deze techniek maakt het mogelijk om chemische vingerafdrukken op kunststoffen te identificeren. In de monsters werden polyethyleentereftalaat (PET), polystyreen (PS) en polyvinylchloride (PVC) gedetecteerd. Interessant genoeg zijn er geen nanodeeltjes van polyethyleen (PE) of polypropyleen (PP) gevonden. De verontreiniging met nanoplastics was aanzienlijk groter in hogere waterlagen dan in de diepten van de oceaan, en kustwateren hadden hogere concentraties dan de open Noord-Atlantische Oceaan, zoals science.de toegeeft.

Uit de verzamelde monsters bleek dat er op een diepte van 10 meter gemiddeld 18,1 mg/m³ nanoplastics aanwezig was, terwijl deze waarde in kustgebieden opliep tot 25 mg/m³. Op een diepte van 1000 meter waren de waarden 13,5 mg/m³ binnen de subtropische stroomvortex en 7,5 mg/m³ daarbuiten.

Effecten op het ecosysteem

Wetenschappers waarschuwen voor de potentiële gevaren van nanoplastics. Melanie Bergmann van het Alfred Wegener Instituut benadrukt dat plastic afval aanzienlijke negatieve effecten heeft op het leven in zee, waaronder het belemmeren van de groei en het ontwrichten van het immuunsysteem. Bovendien kunnen nanoplastics de fotosynthesesnelheid van algen verlagen, wat de opwarming van de aarde verder zou kunnen verergeren, benadrukt Katsiaryna Pabortsava van het National Oceanography Center. De kenniskloof over de effecten van nanoplastics is aanzienlijk omdat de identificatie en analyse van deze kleine deeltjes in milieumonsters een uitdaging is.

De resultaten van dit onderzoek benadrukken de omvang van de nanoplasticvervuiling in de oceaan en de dringende noodzaak van actie om plasticvervuiling te bestrijden. Bestaande nanoplastics kunnen niet zomaar worden verwijderd. Daarom zijn preventieve maatregelen nodig om de plasticvervuiling terug te dringen. De omvang van de verontreiniging en de gevolgen ervan voor het mariene ecosysteem leiden tot ernstige zorgen onder wetenschappers.