Λειψία στη Λειψία: Φταίνε πραγματικά το Neuseen;
Το έλλειμμα βροχοπτώσεων της Λειψίας: Αναλύσεις των επιπτώσεων του New Lakeland στο περιφερειακό κλίμα και την παροχή νερού.

Λειψία στη Λειψία: Φταίνε πραγματικά το Neuseen;
Στα νότια της Λειψίας υπάρχει ένα μοναδικό λιμναίο τοπίο γνωστό ως Neuseenland. Τα μεγαλύτερα υδάτινα σώματα περιλαμβάνουν τα Zwenkauer, Cospudener, Markkleeberger και Störmthaler See. Οι περιοχές αυτές δημιουργούνται από πλημμυρισμένες εναπομείνασες τρύπες από το πρώην λιγνιτωρυχείο. Ενώ ένας ακροατής από τη Λειψία έθεσε το ερώτημα εάν οι λίμνες ευθύνονται για τις χαμηλές βροχοπτώσεις της περιοχής, αποδεικνύεται ότι η απάντηση είναι πιο περίπλοκη από την αναμενόμενη.
Σύμφωνα με το MDR είναι αλήθεια ότι η Λειψία είναι μια από τις πιο ξηρές περιοχές στη Γερμανία. Ο Sebastian Balders από τη Γερμανική Μετεωρολογική Υπηρεσία τονίζει ότι οι χαμηλές οροσειρές στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των Ορέων και του Δάσους της Θουριγγίας, εμποδίζουν τη βροχόπτωση από τα δυτικά. Τα καιρικά δεδομένα καθιστούν σαφές ότι παρόλο που υπήρξε έλλειμμα βροχοπτώσεων τα τελευταία πέντε χρόνια, αυτό δεν μπορεί να συνδεθεί με τις λίμνες στο Neuseenland. Ο Andreas Marx, υδρομετεωρολόγος στο Κέντρο Περιβαλλοντικής Έρευνας Helmholtz, εξηγεί ότι οι λίμνες επηρεάζουν μόνο το μικροκλίμα και δεν έχουν άμεση επίδραση στις βροχοπτώσεις.
Ενόραση για το μικροκλίμα
Η γειτνίαση με τις λίμνες οδηγεί σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και υψηλότερη σχετική υγρασία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι λίμνες «κλέβουν» τη βροχή. Αυτή η υπόθεση βασίζεται συχνά στην ανθρώπινη αντίληψη, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες όταν συμβαίνουν καταιγίδες μικρής κλίμακας, δημιουργώντας περιστασιακά μια λανθασμένη ιδέα της κατανομής των βροχοπτώσεων.
Παρόλα αυτά η κατάσταση για τη Λειψία είναι ανησυχητική. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έντονη ξηρασία στην περιοχή. Τα δεδομένα δείχνουν ότι η μέση βροχόπτωση το 2021 ήταν σημαντικά χαμηλότερη από την αντίστοιχη περίοδο. Σύμφωνα με τον L-IZ, το καθαρό έλλειμμα βροχοπτώσεων της τελευταίας πενταετίας αντιστοιχεί σε περίπου δύο χρόνια. Αυτή η ξηρασία έχει ήδη σημαντικές επιπτώσεις στη χλωρίδα και την πανίδα καθώς και στον πολεοδομικό σχεδιασμό. Οι υπόλοιπες υπαίθριες τρύπες ορυχείων πρέπει να πλημμυρίσουν με νερό για να σταθεροποιηθούν τα αναχώματα. Ένα παράδειγμα είναι η λίμνη Zwenkauer, η οποία παλεύει με υψηλά επίπεδα θειικών και επομένως θεωρείται όξινη.
Διαχείριση υδάτων σε μετάβαση
Η απόσυρση νερού από το Elster για τη σταθεροποίηση της λίμνης Zwenkauer επιτρέπεται μόνο εάν η ροή του ποταμού είναι πάνω από 6 m³/sec. Η πτώση της στάθμης του νερού στις λίμνες αυξάνει την περιεκτικότητα σε θειικά άλατα και συνεπώς και το πρόβλημα του νερού. Η LMBV σχεδιάζει να επεξεργαστεί τις υπολειμματικές τρύπες ανοιχτού λάκκου με βάση τις υδρολογικές συνθήκες του 20ου αιώνα, οι οποίες θα μπορούσαν να αποδειχθούν προβληματικές δεδομένων των μεταβαλλόμενων μοτίβων βροχοπτώσεων.
Επιπλέον, η προγραμματισμένη ταχεία έξοδος από την υπαίθρια εξόρυξη στη Σαξονία αποτελεί πρόκληση, καθώς θα μπορούσε να περιορίσει περαιτέρω τη διαθεσιμότητα νερού στην περιοχή. Η επανεξέταση της διαχείρισης των υδάτων θεωρείται απαραίτητη για τη διασφάλιση της ποιότητας των υδάτινων πόρων. Η άποψη του μέλλοντος είναι ζοφερή: σε περίπου 20 χρόνια, η Λειψία θα μπορούσε να έχει ακόμη δάση, αλλά το παραποτάμιο δάσος θα μπορούσε να ανήκει στο παρελθόν. Αυτό θα μπορούσε να επηρεάσει όλους όσους βασίζονται στη μοναδική φύση της περιοχής.