Manhattan: The Lenape's Struggle for Recognition and Property

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ανακαλύψτε τις απαιτήσεις του Lenape για αναγνώριση ως ιδιοκτήτες του Μανχάταν και την επιρροή των αυτόχθονων πολιτισμών στη Νέα Υόρκη.

Entdecken Sie die Forderungen der Lenape nach Anerkennung als Eigentümer Manhattans und den Einfluss indigener Kulturen in NYC.
Ανακαλύψτε τις απαιτήσεις του Lenape για αναγνώριση ως ιδιοκτήτες του Μανχάταν και την επιρροή των αυτόχθονων πολιτισμών στη Νέα Υόρκη.

Manhattan: The Lenape's Struggle for Recognition and Property

Εν μέσω των εορτασμών για την 400η επέτειο της Νέας Υόρκης το 2023, η φυλή των ιθαγενών Αμερικανών Lenape υψώνει τη φωνή της και απαιτεί αναγνώριση ως οι νόμιμοι κάτοικοι και ιδιοκτήτες του Μανχάταν για πάνω από μια δεκαετία. Αυτή η απαίτηση είναι μέρος μιας ευρύτερης συζήτησης για την αποαποικιοποίηση και την πρόσβαση στη γη που τυγχάνει αυξανόμενης προσοχής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι Lenape, γνωστοί και ως «Original People», θεωρούν τον μύθο ότι οι Ολλανδοί αγόρασαν το Μανχάταν για 24 δολάρια ως απάτη και μιλούν για ιστορικές αδικίες που περιλαμβάνουν γενοκτονία και εκποίηση, όπως η [Welt](https://www.welt.de/kultur/article256104350/Dekolonisierung- Amerikas-Wem-gehoert-Manhattan-Der-Streit-um-New-Yorks-wahren-Ursprung.html) αναφέρει.

Για να απεικονίσει την ιστορία του Lenape του Μανχάταν και την πολιτιστική τους σημασία, η πλατφόρμα 6sqft περιγράφει δέκα τοποθεσίες στην πόλη που θυμίζουν το ιθαγενές παρελθόν τους. Αυτά περιλαμβάνουν το Μπρόντγουεϊ, που ήταν αρχικά εμπορική οδός, και το Washington Square Park, ένα ιστορικό σημείο συνάντησης. Αυτές οι τοποθεσίες δεν αποτελούν μόνο μέρος της ιστορίας, αλλά και βασικά σημεία για την κατανόηση της ταυτότητας των ιθαγενών και του αγώνα για αναγνώριση στη σύγχρονη κοινωνία.

Ο αγώνας για αναγνώριση και οικολογική δικαιοσύνη

Οι Lenape ζουν τώρα σε μεγάλο βαθμό έξω από την πόλη της Νέας Υόρκης, ιδιαίτερα στο Νιου Τζέρσεϊ, την Οκλαχόμα και το Οντάριο, και πολλά από αυτά ανήκουν στο έθνος του Ντέλαγουερ. Αλλά οι 200.000 ιθαγενείς της Αμερικής που ζουν στη Νέα Υόρκη αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου κινήματος που στοχεύει στην ενίσχυση των φωνών των ιθαγενών και στην τιμή της πολιτιστικής κληρονομιάς. Το μεγαλύτερο powwow στην ανατολική ακτή λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο στον ποταμό Hudson και ιδρύματα όπως το Συμβούλιο Redhawk και το Εθνικό Μουσείο των Ινδιάνων της Αμερικής διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στο να γίνουν ορατοί οι αυτόχθονες πολιτισμοί.

Μια αναφορά με στόχο την αντικατάσταση της αφήγησης της ιστορικής πλακέτας που περιγράφει την αγορά του Μανχάταν έχει ήδη συγκεντρώσει 995 υπογραφές. Επιπλέον, μια έκθεση με επίκεντρο την επιστροφή του Lenape άνοιξε στο Μουσείο Σχεδίου Cooper Hewitt. Το έργο Decolonizing New York City προσφέρει επίσης εικονικές περιηγήσεις σε ιθαγενείς τοποθεσίες και προωθεί την κατανόηση του πολιτισμού των Lenape και άλλων αυτόχθονων φυλών.

Ιστορική συνέχεια και σύγχρονες προκλήσεις

Ο λόγος για το δικαίωμα στη γη και την αναγνώριση των αυτόχθονων πολιτισμών ενισχύεται από τις τρέχουσες συζητήσεις σχετικά με τις φιλικές προς το περιβάλλον πρακτικές και τη γεωργία που ανταποκρίνεται στην πολυπλοκότητά τους. Όπως εξηγείται από τον [bpb](https://www.bpb.de/themen/nord Amerika/usa/510441/recht-auf-land-indigene-gesellschaft-und-der-siedlerkoloniismus/), οι αυτόχθονες τρόποι ζωής συχνά παραμορφώνονταν προκειμένου να υποστηριχθεί η νομιμοποίηση της γης των grabscoloni. Η ιδέα ότι οι αυτόχθονες πληθυσμοί είναι «νομάδες» έχει χρησιμεύσει ως δικαιολογία για την απαλλοτρίωση των εδαφών τους και τις συνεχιζόμενες αδικίες που έχουν υποστεί.

Τα πρώτα βήματα για την επιστροφή από τη στεριά ξεκινούν, αλλά υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν. Πανεπιστήμια όπως το Χάρβαρντ και το Στάνφορντ αναγνωρίζουν ότι τα ιδρύματά τους βρίσκονται σε εδάφη των ιθαγενών, αλλά μέχρι στιγμής λείπουν συγκεκριμένες επιστροφές. Οι προσφορές υποστήριξης από ιδρύματα όπως το Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης και το Πανεπιστήμιο Κολούμπια είναι συχνά συμβολικές και δεν εμβαθύνουν αρκετά στο περίπλοκο ζήτημα της αποκατάστασης και της αναγνώρισης.

Ο συνεχιζόμενος αγώνας των Lenape και άλλων αυτόχθονων κοινοτήτων καλεί την κοινωνία να αντιμετωπίσει το παρελθόν και να βρει ταχύτερες και πιο βιώσιμες λύσεις στις προκλήσεις του σήμερα. Ο δρόμος προς τη δικαιοσύνη είναι μακρύς, αλλά οι φωνές του γηγενούς πληθυσμού είναι αλάνθαστες και απαιτούν αναγνώριση και σεβασμό.