Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η πυροσβεστική υπηρεσία Schönau: γιορτάζει τα 150 χρόνια παράδοσης των κροτίδων!
Το Schönau γιορτάζει με παράδοση: έξι βολές κανονιού για το 150ο φεστιβάλ της πυροσβεστικής ξυπνούν τους κατοίκους την Ημέρα του Κόρπους Κρίστι.

Σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης η πυροσβεστική υπηρεσία Schönau: γιορτάζει τα 150 χρόνια παράδοσης των κροτίδων!
Νωρίς το πρωί της Κυριακής, στις 23 Ιουνίου 2025, οι κάτοικοι του Schönaus ξύπνησαν από τον δυνατό κρότο έξι πυροβολισμών από ένα ιστορικό κανόνι. Αυτή η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στις 6:30 π.μ. για την έναρξη της 150ης επετείου από την ίδρυση της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Schönau. Ο Josef Frisch, μέλος της επιτροπής του φεστιβάλ, χειρίστηκε το κανόνι, αναδεικνύοντας ένα παραδοσιακό στοιχείο του φεστιβάλ.
Το ιδρυτικό φεστιβάλ της πυροσβεστικής διαδραματίζει κεντρικό ρόλο στην κοινωνική ζωή της κοινότητας και ανοίγει με λειτουργία ακολουθούμενη από πομπή. Κατά τη διάρκεια της πορείας της επιστροφής, ο κόσμος παρέλασε σε τετράγωνα σημαιών, γεγονός που υπογραμμίζει όχι μόνο τον εορταστικό χαρακτήρα της εκδήλωσης, αλλά και τη σύνδεση των πολιτών με την πυροσβεστική και την παράδοσή τους.
Τα κροτίδες ως παράδοση: τιμή ή ηχορύπανση;
Τα κροτίδες σε εορταστικές περιστάσεις είναι μια ευρέως διαδεδομένη πρακτική σε περιοχές της Βαυαρίας. Την Ημέρα του Κόρπους Κρίστι, για παράδειγμα, συνηθίζεται οι σκοπευτικές λέσχες να εκτοξεύουν πυροβολισμούς κατά τη διάρκεια των πομπών. Ωστόσο, οι επικριτές του εθίμου υποστηρίζουν ότι ο θόρυβος γίνεται αντιληπτός ως περιττός και αγχωτικός. Ο Rudolf Neumaier, διευθύνων σύμβουλος της Βαυαρικής Κρατικής Ένωσης για την Πατρίδα, υπερασπίζεται τα κροτίδες ως τιμητική χειρονομία στα χριστιανικά φεστιβάλ. Σύμφωνα με τον Neumaier, οι τουφέκι στη Γη του Berchtesgadener χρησιμεύουν ως πρότυπα όταν πρόκειται για αυτό το έθιμο. Επικριτές όπως ο Alfred Rietzler, ωστόσο, προτείνουν την εύρεση εναλλακτικών μεθόδων για να τιμήσουμε τον Θεό και τους πεσόντες στρατιώτες, για παράδειγμα χτυπώντας καμπάνες.
Η κοινωνική αλληλεπίδραση έχει μεγάλη σημασία σε τέτοιες παραδόσεις. Ένα αρχείο με αιτήματα δείχνει ότι υπάρχουν όλο και περισσότεροι άνθρωποι που αμφισβητούν το έθιμο ή δεν το καταλαβαίνουν. Στο Fürstenfeldbruck, για παράδειγμα, αποφασίστηκε ότι οι πυροβολητές δεν θα επιτρέπεται πλέον να πυροβολούν κατά τη διάρκεια της πομπής επειδή θεωρούνταν πολύ δυνατό. Οι τοπικοί ιστορικοί περιγράφουν τη νύχτα της Ημέρας του Κόρπους Κρίστι ως μια εποχή που δόθηκε το «Herrgott Salut» πυροβολώντας τον Κύριο Θεό για να διώξει τα κακά πνεύματα. Αυτά τα ιστορικά υπόβαθρα κάνουν τη συζήτηση για τα κροτίδες ακόμα πιο περίπλοκη.
Το μέλλον των κροτίδων
Ο Neumaier τονίζει ότι τα έθιμα πρέπει να προσαρμοστούν στη σημερινή εποχή και ότι οι αποφάσεις για τα κροτίδες πρέπει να λαμβάνονται τοπικά. Είναι σημαντικό να διατηρηθεί η λειτουργία οικοδόμησης κοινότητας των τελωνείων, ενώ ταυτόχρονα ικανοποιούνται οι ανάγκες και οι ευαισθησίες των κατοίκων. Ο επίμονος απόηχος των πυροβολισμών θα μπορούσε να θεωρηθεί τιμή για κάποιους, ενώ για άλλους είναι μια φασαρία που θα μπορούσε να οδηγήσει σε επανεξέταση στις κοινότητες.
Η συζήτηση για τα κροτίδες δείχνει μια βαθιά κοινωνική αλλαγή στην οποία οι παραδόσεις δοκιμάζονται. Ενώ πυροσβεστικά τμήματα όπως αυτά στο Schönaus αναπολούν περήφανα την ιστορία τους, μένει να δούμε πώς οι πρακτικές του μέλλοντος θα προσαρμοστούν στις ανάγκες μιας ολοένα και πιο κρίσιμης κοινωνίας.
Ωστόσο, το ιδρυτικό φεστιβάλ της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας Schönau όχι μόνο σηματοδοτεί μια γιορτή του παρελθόντος, αλλά ρίχνει και μια ματιά στην πιθανή ανάπτυξη των παραδόσεων σε έναν κόσμο που αλλάζει.