Schladitz-vampiergraf: sensationele vondsten in het natuurhistorisch museum!

Schladitz-vampiergraf: sensationele vondsten in het natuurhistorisch museum!

Bij een nieuw onderzoek van het ‘vampiergraf’ van Schladitz in het Natuurhistorisch Museum van Leipzig deed Dr. Anna Marschner-Dordevic opmerkelijke ontdekkingen. Het skelet van een jonge vrouw dat in de jaren tachtig werd ontdekt, is completer dan aanvankelijk werd gedacht. Bij archeologische verzamelwerkzaamheden kwamen onverwachte delen van het skelet aan het licht. Deze ontdekking is het gevolg van een gelukkig toeval, aangezien sommige opbergdozen in het museum onverwachte vondsten bevatten die nog niet eerder waren gedocumenteerd. De archeoloog die de bijbehorende vondsten naar het museum bracht, was verrast door de omvang van het materiaal, dat al tientallen jaren niet meer in de hele vaste tentoonstelling was opgenomen. Dit zou de eerdere interpretatie van het graf aanzienlijk kunnen veranderen, zoals leipziginfo.de meldt.

Het ‘vampiergraf’ zelf is een fascinerende getuigenis van historische begrafenisrituelen die tot doel hadden te voorkomen dat ‘revenanten’ of ‘vampiers’ uit het graf zouden terugkeren. Dit gebeurde onder meer door de botten bewust zo te rangschikken dat de overledene ‘onbeweeglijk’ werd. Dr. Marschner-Dordevic keert in december 2025 terug naar het Natuurhistorisch Museum om het onderzoek voort te zetten en het graf verder te analyseren.

Historische contexten en soortgelijke ontdekkingen

De begrafenispraktijken in ‘Vampire Tomb’ zijn niet uniek. Soortgelijke rituelen zijn waargenomen in andere landen, zoals Polen, waar onlangs het skelet van een 17e-eeuwse vrouw werd ontdekt. Deze vrouw werd ook als een ‘vampier’ beschouwd, aangezien ze tijdens haar begrafenis werd begraven met een sikkel om haar nek en een zijden hoofddoek. Een sikkel was bedoeld om te voorkomen dat ze ‘uit de dood zou opstaan’, terwijl een hangslot aan de grote teen de onmogelijkheid van terugkeer symboliseerde, zoals [bw24.de](https://www.bw24.de/wissen/archaeologen-entdeck-vampir-grab-polen-17-jahr Jahrhundert-skelett-zr-91773621.html) gedetailleerd rapporteert.

Professor Dariusz Poliński legde uit dat de sikkel zo was geplaatst dat als de overledene had geprobeerd op te staan, het hoofd gewond zou zijn geraakt. Deze specifieke begrafenispraktijken werden voornamelijk ontwikkeld in Oost-Europa in de 11e eeuw als gevolg van de angst voor vampieren, en beleefden een renaissance in de 17e eeuw als gevolg van een vermoedelijke uitbraak van vampieren in de regio.

Extra maatregelen en sociale angsten

Naast de genoemde rituelen omvatten andere voorzorgsmaatregelen het afsnijden van het hoofd of de benen, het begraven van de overledene met het gezicht naar beneden en het verbranden of doorboren ervan met een metalen staaf. Deze tradities weerspiegelen de diepgewortelde angst van mensen voor bovennatuurlijke wezens en de mogelijkheid dat de doden zouden kunnen terugkeren. Dergelijke vondsten geven niet alleen informatie over het individuele lot in de historische context, maar ook over de sociale angsten van die tijd.

Het Natuurhistorisch Museum van Leipzig blijft een centrale locatie voor onderzoek naar dergelijke overblijfselen en hun culturele betekenis. De voortzetting van de onderzoeken door Dr. Marschner-Dordevic biedt de kans om nog diepere inzichten te verwerven in de mystieke en culturele ideeën van vervlogen tijden.