Eschwege herdenkt: Lezing over Ursula Vaupel en de verschrikkingen uit het verleden

Eschwege herdenkt: Lezing over Ursula Vaupel en de verschrikkingen uit het verleden

Vandaag vond een indrukwekkende lezing plaats in de Anne Frank School in Eschwege, waar Milena Vaupel-Kentner en Thekla Rotermund-Capar zich concentreerden op het levensverhaal van Ursula Vaupel. Het evenement werd georganiseerd om de aandacht te vestigen op het boek ‘Ik was ook een Hitler-meisje’, dat handelt over de jeugd van Ursula Vaupel onder het nationaal-socialisme. Dit boek beschrijft niet alleen haar fascinatie voor nazi-propaganda, maar ook de discriminatie die zij ervoer vanwege haar lichamelijke beperking.

Ursula Vaupel was een opmerkelijke persoonlijkheid, geboren op 20 juni 1928 in Schweidnitz en overleden op 4 januari 2018 in Eschwege. Ze groeide op in een nationaal-socialistisch gezin en vocht haar hele leven tegen de uitdagingen die deze invloed met zich meebracht. Tijdens de lezing deed Milena, haar dochter, verslag van het leven van haar moeder, die opkwam voor haar overtuigingen, ook al twijfelde ze vaak tussen meevolgen en uitgesloten worden. Thekla Rotermund-Capar las passages uit het werk voor om de stem van de overledene tot leven te brengen. Het was een ontroerend moment dat diepe indruk maakte op het publiek.

Herdenken en betrokkenheid

Een centraal aspect van de lezing was het belang van geheugenwerk en de inzet van jongeren voor een sterke democratie. Na de oorlog voerde Vaupel actief campagne voor de mensenrechten en het in het reine komen met de geschiedenis. De herinneringen aan de slachtoffers van de “heksenprocessen” in Eschwege lagen haar bijzonder nauw aan het hart. In 1657 werden een moeder en haar dochter in de stad veroordeeld en geëxecuteerd wegens vermeende hekserij. Het monument op de Schulberg in Eschwege is een initiatief van Ursula Vaupel, die campagne voerde om in het reine te komen met deze donkere hoofdstukken uit de geschiedenis.

Het evenement was niet alleen een eerbetoon aan Ursula Vaupel, maar ook een krachtige oproep voor vrede, democratie en menselijke waardigheid. Paul Kester, een Joodse jongen die in 1939 op een Kindertransport naar Zweden werd gered, stuurde een videoboodschap naar de studenten. Daarin verhief hij zijn stem voor de hierboven genoemde waarden - een ander belangrijk aspect van de lezing dat de verbindingen met het verleden duidelijk maakte.

Levenswerk en erkenning

Ursula Vaupel was niet alleen een geëngageerd lerares en historicus, maar ook politicus en auteur. Ze was getrouwd en moeder van drie kinderen. Haar levenswerk omvat talrijke bijdragen aan onderzoek naar heksenjachten, steun aan asielzoekers en zorg rond het levenseinde. Voor haar diensten ontving ze onder meer de erebrief van de deelstaat Hessen. Hun jeugdherinneringen vormen een belangrijk onderdeel van het collectieve geheugen en dragen bij aan het werpen van licht op het verleden.

Directeur Anna Reimann bedankte de sprekers en prees de inzet van de docenten Duits, die een sleutelrol hadden gespeeld bij het organiseren van de lezing. Het evenement benadrukte de verantwoordelijkheid van jonge generaties en maakte duidelijk hoe belangrijk het is om van de geschiedenis te leren en actief te werken aan een rechtvaardige toekomst.